Christchurch got hit by a big earthquake in 2011. It still looks pretty post-apocalyptic with a lot of demolished buildings and boarded up shop fronts. Our hosts also had gone through quite a bit in the aftermath of this natural disaster, but their wooden house still was nice and comfortable and more or less intact.
Christchurch werd in 2011 getroffen door een heftige aardbeving. Het ziet er nog steeds behoorlijk post-apocalyptisch uit met afgebroken gebouwen en dichtgetimmerde winkels. Onze hosts hadden ook het nodige doorstaan tijdens en na de ramp, maar hun aangename houten huis stond nog min of meer fier overeind.
After saying goodbye we left Christchurch under a clear blue sky and with a nice tailwind. Within no time we were cycling between bright green fields with lots of sheep. In the distance loomed the snow-capped Southern Alps. Ending the day at a pretty river gorge we decided to try the tent right away.
Na afscheid genomen te hebben vertrokken we met een strakblauwe hemel en de wind mee. Binnen no time zaten we weer tussen de schapen met in de verte de met sneeuw bedekte Zuidelijke Alpen. We besloten die nacht gelijk maar de tent uit te testen op een mooi plekje aan een rivier.
 |
| Exactly like in the brochure! |
 |
| Our first camping spot. I don't know what they put in the rivers here, but they all have a funky color. |
The day after started with the first real climb. New Zealand is pretty hilly it appears. Maarten kind of likes that, Céline not so much. The traffic that rushes by at 100 km/h is something to get used to as well. Communication is pretty much limited to 'car!', 'bump!' and 'hole!' during the cycling bussines. On another note, the physical shape of these two is simply dramatic. For some reason they thought they could just skip the whole training part of preparing for this trip. Ah, the arrogance of youth! Of course, it's easy for me to say, I just enjoy the scenery and make witty remarks.
De dag erna begon met de eerste echte klim. Nieuw-Zeeland is blijkbaar nogal heuvelachtig. Maarten vindt dat wel leuk, Céline vooralsnog wat minder. Ook is het voor haar nog wat wennen dat het verkeer met 100 km per uur voorbijraast. De communicatie tussen het stel blijft tijdens het fietsen dan ook beperkt tot 'auto!', 'hobbel!' en 'gat!'. De fietsconditie van dit stel is trouwens dramatisch. Om de een of andere reden dachten ze dat trainen niet zo nodig was. Ah, de hoogmoed van de jeugd! Maar ik heb natuurlijk makkelijk praten, ik hoef alleen maar van de omgeving te genieten en bijdehand commentaar te leveren.
 |
| Ah, if only they would drive slow enough to read these signs... |
 |
| There are sheep in New Zealand. |
 |
| Lots of them. |
Every now and then the peace and quiet is brutally disturbed by an angry bird that has a thing for helmets. Acording to my almanac it's the Australian Magpie that apparently can be quite territorial. My hat luckily only attracts curious kids. The cyclist's helmet of course is a regrettably unfashionable thing, Céline and Maarten however follow the law obediently on this point.
De rust wordt af en toe verstoord door een vreemde vogel die het op fietshelmen heeft voorzien. Volgens mijn almanak gaat het om de zwartrugfluitvogel die blijkbaar nogal territoriaal is ingesteld. Mijn puntmuts daarentegen trekt alleen nieuwsgierige kinderen aan. De fietshelm is natuurlijk ook een betreurenswaardig onmodieus ding, maar Céline en Maarten volgen wat dit betreft echter braaf de wet.
At Lake Tekapo looking up at night is definitely worth the effort. It's a so-called dark sky reserve. During the day Céline and Maarten had to spend their day climbing some mountain. Not my idea of a rest day. Anyhow, they seem to get in some sort of shape: today they made it across the Lindis Pass without too much effort.
Bij Lake Tekapo is het zeer de moeite waard om 's nachts omhoog te kijken. Het is een zogenaamd 'dark sky reserve'. Overdag moesten Céline en Maarten hun rustdag zonodig doorbrengen met een of andere berg opklauteren. Tja, mijn opvatting van een rustdag is anders. Hun conditie gaat ondertussen wel wat vooruit: vandaag kwamen ze zonder al te veel moeite de Lindis pas over.
 |
| Lake Tekapo. Not bad for a camping spot! |
 |
| One more picture, just because it's so pretty. |
 |
| New Zealand is pretty at night too. |
 |
| After a bit of walking for a change. Much better without those helmets. |
 |
| Céline the Mountain Conquerer. Lindis Pass, 965 meter: check! |
